Kitap hakkında: 2011 / Uzak gelecekte ya da daha az uzak olmayan bir geçmişte, Tekno-Dünyalar Birliği'nin gemileri Evrenlerin genişlikleri. Bu dünyalarda soğuk pragmatistler, bilim adamları ve genel nüfus yaşıyor. İnanca, mistisizme ve büyüye yer yoktur. Anlaşılmaz olan her şey uzun zamandır açıklandı, yaşamın yapıları bilgisayarlı ve şeffaf. Ancak uzayın bir köşesinde, tanrılara ve sanat eserlerine inanan, gerçekte meleklerle karşılaşan bilinçsiz bir toplum yaşamaktadır. Gerçek Dünyaların sonuncusu Telcunyarom'da, farklı güçler arasında bir mücadele var - hafif ve o kadar da parlak olmayan ve Inkigos özel servisinin generali özel bir görevle buraya gönderiliyor. Gerçek şu ki, bu küçük dünyada elde edilen eserlerden birinin Teknodünyalarda bile gücü vardır ki bu prensipte gerçekleşemez çünkü asla gerçekleşemez. Sonuçta ne tanrılar ne de büyücüler var. Ancak tam da bu dönemde, her şeyin sıradan ve sıkıcı olduğu kendi dünyasında, o çok ileri ve ileri teknolojilerin içinde uyuyan bir güç kendini fark eder... Bu roman, dünyamızda kaçınılmaz olarak kaybolan şeyin öyküsünü anlatır: Basitçe moda bir trend haline gelen inanç. Sevginin yerini ahlaksızlıklar ve sefahat aldı. Gösterişli sözlerin ve yalanların arasında kaybolan onur ve vicdan. Peki ya hala bilmediğimiz bir şey varsa? Ya da belki Gerçek İnancı kazanmak için bilgiye ihtiyaç yoktur? Belki de kendimizi gerçek dünyada bulduğumuz için insan olarak kalmamız gerekiyor. Tüm kavramların özgün anlam ve anlamlara sahip olduğu bir dünya. İnancın canlı olduğu bir dünyada, yani yaratıklarını seven Tanrılar da yaşıyor demektir…